Λογοθεραπεία

Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που έχει ως γνωστικό αντικείμενο τη μελέτη, έρευνα και εφαρμογή επιστημονικών γνώσεων γύρω από την Ανθρώπινη Επικοινωνία – Φωνή, Ομιλία, Λόγο (προφορικό, γραπτό), μη λεκτική επικοινωνία – και τις διαταραχές αυτής, καθώς και τις διαταραχές των καταποτικών κινήσεων του στοματοφάρυγγα.

Ο Λογοθεραπευτής λοιπόν είναι ο επιστήμονας που ενημερώνει, αξιολογεί και ενισχύει τις δεξιότητες του λόγου, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αποτρέψει την επιδείνωση των δυσλειτουργιών που επιφέρουν οι νευρολογικές αυτές παθήσεις που εκδηλώνονται σε παιδιά και ενήλικες.

• Ο Λόγος χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Αρχικά στον αντιληπτικό λόγο, ο οποίος αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τις πληροφορίες που δεχόμαστε. Εκεί τοποθετούμε τις δυσκολίες του ατόμου να κατανοήσει αυτό που ακούει ή αυτό που διαβάζει. Έπειτα στον εκφραστικό λόγο, ο οποίος εστιάζεται στον τρόπο με τον οποίο εκφράζουμε τις πληροφορίες που θέλουμε να επικοινωνήσουμε στο συνομιλητή μας. Εκεί τοποθετούμε τις δυσκολίες του ατόμου να πει ή να γράψει τις ιδέες του και τις σκέψεις του. Συνεπώς, έχουμε τριών ειδών διαταραχές (αντιληπτικού τύπου, εκφραστικού τύπου, μεικτή διαταραχή και των δύο τύπων).
• Η Ομιλία ορίζεται ως η δυσκολία του ατόμου να παράγει σωστά όλους τους ήχους (φωνήματα) της εκάστοτε γλώσσας σε όλες τις θέσεις μέσα στις λέξεις. Έντονες δυσκολίες στον τομέα της ομιλίας μπορούν να οδηγήσουν σε ακατάληπτη ή δυσκατάληπτη (μη κατανοητή) ομιλία.
• Η Επικοινωνία χωρίζεται σε δύο επιμέρους κατηγορίες, στην λεκτική και την μη λεκτική επικοινωνία. Η λεκτική επικοινωνία πραγματοποιείται μέσω της χρήσης του λόγου και την ομιλίας. Η μη λεκτική επικοινωνία πραγματοποιείται μέσω της γλώσσας του σώματος (βλεμματική επαφή, στάση σώματος, χειρονομίες, εκφράσεις). Για μια ολοκληρωμένη επικοινωνία είναι απαραίτητος ο συνδυασμός της λεκτικής και της μη λεκτικής επικοινωνίας. Οποιαδήποτε δυσκολία σε κάποια από τις δύο πραγματοποιεί διαταραχή στην επικοινωνία.
• Η Διαταραχή Ροής (κυρίως τραυλισμός) έχει να κάνει με την ταχύτητα ομιλίας, τα μπλοκαρίσματα και τις επαναλήψεις συλλαβών ή λέξεων του ατόμου. Η εμφάνιση τέτοιων δυσκολιών μπορούν να προέρχονται τόσο από νευρολογικούς όσο κι από συναισθηματικούς παράγοντες.
• Η Διαταραχή Φώνησης ορίζεται ως η δυσκολία του ατόμου να διαχειριστεί την έναρξη, την ένταση, την ηχηρότητα και το ύψος της φωνής του. Δεν έχει τον έλεγχο της φωνής του. Πάλι, νευρολογικοί αλλά και συναισθηματικοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση της διαταραχής, αυτής.